ತೂಕಮಾಡಿ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದಳು ಮೌನವನ್ನು!
ಆಗ, ನಾನು ಕೂಡ ಒಂದಷ್ಟು ಉದ್ರಿ ತಂದಿದ್ದೆ.
ಒಂದಷ್ಟು ಮಾತುಗಳು ಸಿಕ್ಕಲಾರವೇ ಹುಡುಗಿ?
ಅದೊಮ್ಮೆ ನಾನೇ ಅವಳನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೆ.
ಸುಮ್ಮನೆ ನನ್ನೆಡೆ ನೋಡಿ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ್ದಳು.
ಸರಿ; ಒಂದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು ಕೊಡು
ಹಳೆಯ ಬಾಕಿ ಸಮೇತ ಇದನ್ನೂ ತೀರಿಸುವೆ ಅಂದಿದ್ದೆ.
ಮೌನವನ್ನು ತೂಗಿದಂತೆ,ಮಾತು ತೂಗಲಿಲ್ಲ.
ಒಂದೊಂದೇ ಎಣೆಸಿ, ಪೋಣಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಳು!
ನನಗೂ ಅವಳ ಮಾಲು ರುಚಿಸಿತ್ತು..ಲೆಕ್ಕ ಬೆಳೆದಿತ್ತು!
ಅದೊಂದು ದಿನ....
ಅವಳ ಅಂಗಡಿಯ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.
ಅವಳ ಬಾಕಿಯ ಋಣ ನನ್ನ ಎದೆಯ ಮೇಲಿತ್ತು.
ಹೆಸರಿಲ್ಲದ,ವಿಳಾಸವಿಲ್ಲದ ಅವಳನ್ನು
ನೂರು ಕಡೆ ಹುಡುಕಿದ್ದೆ..ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ!!
.jpeg)
