ತಾನು ಬೆಂದು ಇರುಳ ಬೆಳಗುವ
ದೀಪದ್ದು - ಒಂದು ಘನತೆಯ ಸಾವು!
ಹೆಣದ ಮೇಲಿಟ್ಟರೂ ಕ್ಷಣ ಹೊತ್ತಾದರೂ
ಕಂಪು ಸೂಸಿಯೇ ಸಾಯುತ್ತದೆ - ಹೂವು!
ತನ್ನ ಕಂದನ ಪಾಲಿನ ಕೆಚ್ಚಲ ಹಾಲನ್ನು
ಕಸಿದು ಕರೆದರೂ- ಹಸುವಿಗಿಲ್ಲ ನೋವು!
ಯಾರಿಗೋಸ್ಕರ ಈ ಮಾವು-ಬೇವು?
ಯಾರಿಗೆ ಆ ಕೋಳಿ ಕೊಡುವ ಮರಿ-ಕಾವು?
ತೆನೆಯ ಜೋಳ ಸೇರುವುದಾದರೂ ಯಾರ ಹಗೇವು?
ಕೊಟ್ಟಿತೇನು ಜೇನ ಹೊಟ್ಟು ಜೇನ ಬದಲು ಕೀವು?
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಹಾಕಿದ್ದರಾದರೂ ಯಾರು ಅವಕ್ಕೆ ಮೇವು?
ಯೋಚಿಸಬೇಕಿದೆ..ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನಾವು-ನೀವು!
ಮತ್ತೊಂದು ಜೀವಕ್ಕೆ ಮಿಡಿಯದ ಜೀವನ - ನಿತ್ಯ ಸಾವು!
ಇದೇ "ಹೆಜ್ಜೆ ಮೂಡದ ಹಾದಿಯ" ಠರಾವು!
