ಸಹರೀ ಇಲ್ಲದ ಉಪವಾಸ ನನ್ನದು..
ಇಫ್ತಾರಿನ ಹಂಗೇಕೆ ಹೇಳು?
ಕಣ್ಣೀರ ಜೊತೆ ಅನ್ನ ಬೆರೆಸಿ ತಿನ್ನಲು?
ಬಿರುಗಾಳಿಯ ದಿಗಿಲಿಲ್ಲ ನನಗೆ..
ನೀರವ ರಾತ್ರಿಯದ್ದೇ ಭಯ!
ಸಾವಿನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿಕೊಂಡೇ
ಹೆಜ್ಜೆಮೂಡದ ಹಾದಿಯ ಸವೆಸಿದವನು!
ಸಾವಿನೂರಿನ ವಿಳಾಸ ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ...
ಅರೇ..ಸಾವಿಗೂ ನನ್ನ ಕಂಡರೆ ಅದೆಂಥ ಉಡಾಫೆ!
ಖಾಲಿ ಜೇಬಿನ ಫಕೀರನಿಗೂ ನಕ್ಷತ್ರ ಎಣೆಸುವಾಸೆ!
ಜೋಳಿಗೆಯ ತುಂಬಾ ಬರೀ ಹಾಡುಗಳೇ..
ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಖೈರಾಗಿ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ
ಎಣೆಸಬೇಕೆನ್ನುವ ನಿನ್ನ ಖಯಾಲಿಗೆ ಏನು ಹೇಳಲಿ?
ಹಸಿವಿನಿಂದ ಆ ಹಾಡುಗಳೆಲ್ಲವೂ ಸತ್ತಿವೆ..
ನೆನಪಿಡು ; ಹಸಿವು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಸಾವೂ ಕೂಡಾ ಸಾಯುವುದು ಹಸಿವಿನಿಂದಲೇ!