ಈ ರಾತ್ರಿಯಾದರೆ ಸಾಕು ;
ಖಾಲಿಯಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ ಸ್ಮಶಾನ!
ಹೆಣಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಜೀವ ಬಂದು,
ಕವಿತೆಗಳಾಗಿ ಹಾರಾಡತೊಡಗುತ್ತವೆ!
ಮಲಗಿದವರ ನಿದಿರೆಯ ಕನಸುಗಳಾಗಿ,
ಜೊಂಪಿನಲ್ಲಿಯೇ ಕನವರಿಕೆಗಳಾಗಿ
ನಗು-ಅಳುಗಳ ಮೂಲಕ
ಜೀವಧಾತುಗಳಾಗಿ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು
ತೇಲಾಡಿಸಿಬಿಡುತ್ತವೆ - ಮುಳುಗಿಸುತ್ತವೆ!
ನಾನೂ ಕರೆಯುತ್ತೇನೆ, ಆವಾಗವಾಗ ;
ಒಂದಷ್ಟು ಹೆಣಗಳನ್ನು ,
ನಿದ್ದೆ ಬರದ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ , ಟೈಂಪಾಸಿಗೆ!
ಅವುಗಳ ಕಥೆ ಕೇಳಿ, ನಗುತ್ತೇನೆ- ಅಳುತ್ತೇನೆ!
ಕೊನೆಗೆ ಇಂಥದೊಂದು ಕವಿತೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ!
No comments:
Post a Comment